Ik ben op zoek naar een rechtvaardiging voor het gebruik van katoenen lagerkussens zonder zool. Ik overweeg specifiek hun gebruik met geprefabriceerde I-liggers.
Stel dat ik een brug met twee overspanningen heb, eenvoudig ondersteund voor eigen belasting, met expansielagers bij de landhoofden en vaste lagers bij de pijlers.
De configuratie voor de expansielagers die ik ken is:
(lagerplaat ingebed in ligger - gelaste op zoolplaat - die is bevestigd aan roestvrijstalen schuifplaat - die rust op een PTFE-plaat - die is bevestigd aan het katoenen eendenkussen)
De configuratie die het Nebraska Department of Roads specificeert voor een 'vaste' lager is:
(lagerplaat ingebed in ligger - zittend op katoenen eendenkussen)
-
Hoe kan dit gerechtvaardigd worden als vaste ligger? Zijn er studies die de betrouwbaarheid van het rekenen op wrijving tussen het lager en een stalen plaat ondersteunen?
-
Als het niet echt een vaste ligger is, heb ik dan een "zwevende" brug? Welke overwegingen / zorgen bij het ontwerp roept dit op? Als u deze overweging bent tegengekomen, wat is dan uw ontwerpaanpak?